Sunday, November 15, 2009

Cuma gününden beri kurduğum cümle sayının kısıtlılığını düşündüm az önce. Ne küçük bir hayatımız olmaya başlamış. Daha büyük diyarlara açıldıkça küçülen dünyalarımız, hani şarkının birinde der ya Ahmet Kaya "bu ilişkiler, bu zaaflar seni yiyip bitirir, santim santim çürür dirhem dirhem azalırsın" belki bu durumdayım, yada daha trajik halde. Neyse sadece bunu yazmak istedim size. biriyle konuşmayı, paylaşmayı, belki de sarılmayı gerçekleştiremediğim için size yazıyorum, yalnızlığı paylaşma duygusuyla....

3 comments:

  1. Nasıl küçüldü dünyan Zozan? Neler küçüldü? Aydınlat bizi...

    ReplyDelete
  2. yani iletişim kurduğumuz insan sayısı azaldı, paylaşım azaldı, sohpet azaldı ve küçüldü dünyamız...

    ReplyDelete
  3. O zaman neler yapılabilir?

    1) Melis'in yaptığı gibi bir köpek alınabilir.

    2) Melis'in "cidden dedikleri kadar yalniz bir işmiş doktora, emin olmadan yapılmamalı" ifadesi hakkında oturup, ayrıntılı bir düşünme faaliyeti içine girilmeli ve emin olup olunmadığı soruşturulmalı.

    3) Bununla tatmin olunmazsa, o zaman doktoranın yalnız bir iş olup olmadığı konusuna eleştirel bir tavır geliştirip, doktoranın pekala toplu bir şekilde de yapılabilirliği üzerinde fikir üretmek gerekir.

    4) Yine de olmazsa, belki de son çare, bırakıp geri dönmek olabilir. Belki dünyanız büyür yeniden.

    ReplyDelete